839. De ontheemde

Heel goede scifi van Ursula LeGuin (1975, 352 pagina's). Plot is als volgt. Een briljant wetenschapper, Shevek, groeit op een maan bij een planeet. Op die maan heerst een extreem anarchistisch-socialistisch regime: geen bezit, geen regering, alles vanuit het belang van het geheel van de maatschappij. De opofferingsgezindheid is ook nodig want de planeet is schraal, met regelmatige hongerperioden. De samenleving op de maan is ontstaan toen 170 jaar eerder een grote groep mensen wegging bij de moederplaneet. Op de planeet is een overdadig, kapitalistisch systeem. Shevek heeft een overkoepelende, prijswinnende natuurkundige theorie ontwikkelt die hij gaat uitdragen op de planeet. Hij is daarmee de eerste sinds de emigratie die naar de planeet gaat. Geconfronteerd met het verschil met zijn thuisbasis komt hij tot inzichten over wat de meest wenselijke maatschappij-inrichting is. Met inachtneming van de onvolkomenheden die er overal zijn. De Aarde komt zijdelings ook nog aan bod: de mensheid heeft de planeet zo uitgewoond dat het een nauwelijks bewoonbare dorre boel is geworden.