563. De drie stigmata van Palmer Eldritch

Ik heb al eens eerder science fiction (essef!) van Philip K. Dick gelezen (te weten: The Man in the High Castle & Do Androids dream of electric sheep?) en was toen positief onder de indruk. Toen ik dit werk voor minder dan een euro op de boekenmarkt op het Korte Voorhout zag liggen - met een roze erwtje als bonus op de kaft! - heb ik dan ook meteen toegeslagen. De stigmata waren echter of te hoog voor mij gegrepen of de schrijver faalt in het toegankelijk brengen van zijn grootse inzichten over het thema 'religie (door drugs)' (1964/1972, 225 blz.). In het verhaal is niet altijd duidelijk wat 'waar' is en wat drugsgeïnduceerd. In combinatie met de voor mij niet altijd helder te volgen 'diepe' filosofische beschouwingen was het niet een heel geslaagd vakantieboek. Ik had het boek wel in een dagje uit, dus kennelijk kon ik het ondanks deze bezwaren niet wegleggen.

562. La Superba

Erg goed boek van Ilja Leonard Pfeijffer (2013, 350 blz.).

561. Murder packs a suitcase

Lekker niemendallige thriller van Cynthia Baxter (2008, 294 blz.) over herintredende huisvrouw die als reisjournaliste naar Florida gaat en daar een moord op een andere verslaggever moet oplossen (om zelf niet verdachte te blijven). Eerste deel van een reeks (die ik verder nooit zal lezen).

Klass

Dit blog gaat vrijwel uitsluitend over boeken, maar voor deze aangrijpende en confronterende Estse film uit 2007 over pesten van Ilmar Raag maak ik een uitzondering (duur: 97 minuten). De zwijgzame Joosep is het sukkeltje van de klas. Zijn hele leven wordt hij al gepest. Kaspar staat hem bij en er ontstaat een strijd tussen de klas enerzijds en Joosep en Kaspar anderzijds. De pesterijen worden erger en erger totdat het gruwelijk ontspoort in geweld. Gebaseerd op ware gebeurtenissen.

560. Argumentatie

Nuttige inleiding in het identificeren van meningsverschillen en het analyseren, beoordelen en houden van betogen, geschreven door Frans van Eemeren en Francisca Snoeck Henkemans (2011, 244 pagina's).

559. Dit zijn de namen

Dit boek van Tommy Wieringa (2013, 305 blz.) is dusdanig geprezen in de pers en in de directe omgeving dat ik het van een bevriend collega heb geleend. Vooral de eerste 100 pagina's las ik lekker weg. Heldere zinnen in korte hoofdstukken met brede bladspiegel, maar toch duidelijk ' literair'. Twee verhaallijnen wissen elkaar af. Lijn 1 is een oude politiecommissaris, Pontus Beg, met weinig sociaal leven die ontdekt dat hij (waarschijnlijk) Joods is en dat verder uitzoekt samen met de laatste jood, een rabbijn, in zijn provinciestad, een grensstad aan de rand van de beschaving. Lijn 2 is een groep vluchtelingen die door een woestijn trekt (// het joodse volk) en na veel ontberingen gedecimeerd aankomt in de stad van de politiefunctionaris. Ze blijken het afgesneden hoofd van een van de groep mee te dragen als afgod (// gulden kalf) en zo komen de verhaallijnen samen. Het verhaal doet me sterk denken aan het eerder op dit blog beschreven boek Wachten op de barbaren van Coetzee. Daar immers ook een magistraat op een buitenpost die sympathie krijgt voor een groep 'anderen'. Dat boek maakte echter meer blijvende indruk op me en had niet zo'n zwak einde als dit boek (namelijk - spoiler alert!: Beg ontfermt zich over de jongste die door de woestijn is getrokken en raadt hem aan jood te worden?!).