Dit betreft een onderzoek van de Universiteit van Tilburg naar de aard, omvang en handhaving van beschermingsbevelen in Nederland (in opdracht van WODC; 2013, 88 pagina's). Het eerder gelezen eerste deel ging over de juridische modaliteiten van gebiedsverboden, contactverboden en meldplichten. De conclusies van het tweede deel zijn overzichtelijk terug te vinden in de tabellen in de conclusie (p. 75).
Verder opmerkenswaardig:
- beschermingsbevelen worden voornamelijk aan mannen opgelegd;
- vaak is er sprake van een (verkeerd geëindigde) affectieve relatie, bij de voorwaardelijke invrijheidstelling zijn de veroordeelde en de beschermde vaker onbekenden van elkaar;
- een beschermingsbevel is er vaak een in een reeks (recidive, gebrekkige handhaving);
- een internationale dimensie is er vrijwel nooit;
- handhaving is van cruciaal belang en vaak lastig;
- het opgelegde beschermingsbevel is niet altijd helder afgebakend;
- verschillende rechtbanken hanteren verschillende formuleringen en 'dreigingen' bij overtreding van het beschermingsbevel;
- de registratie van de verschillende modaliteiten verschilt en is zelden sluitend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten