Gratis boekje bij een proefabonnement op de Volkskrant (2016, 100 blz.) met een bundeling van allemaal stukjes waarin fact finding is gedaan op persberichten als "tampons kankerverwekkend dankzij Monsanto", "Lange mensen krijgen vaker kanker", "1 op de 4 Nederlanders heeft ruzie met de baas", "Vrouwen zijn de ergste kletskousen", "Goddeloze kinderen vaak aardiger".
Maar een van deze voorbeelden wordt als waar beoordeeld, kunt u raden welke?
maandag 31 oktober 2016
686. Grijp de nacht
Dean Koontz is zo'n schrijver die je regelmatig op de boekenplanken van een tweedehands-boekenwinkel tegenkomt. Tot dit boek (1998, 402 blz.) had ik echter nog nooit iets van hem gelezen.
De hoofdpersoon heeft een zeldzame pigmentziekte die ervoor zorgt dat hij eigenlijk alleen 's nachts buiten kan zijn. Het boek speelt zich in zijn geheel af in 2 nachten en is spannend, met vlagen humoristisch en in elk geval prettig geschreven. Het is verder ook zo onrealistisch in de gepresenteerde gevaren, de belangeloosheid van al de hoofdfiguren, de soort van de hoofdfiguren en in de (positieve) afloop, dat het nooit nachtmerrie spannend wordt.
Bepaalde plotaspecten deden me trouwens heel erg denken aan de op moment van lezen heel populaire serie op Netflix: Stranger Things. Ik noem de geheime legerbasis, met rare experimenten, in een verder rustig dorp, ontvoerde kinderen, een machine die toegang geeft tot parallelle werelden, parallel in plaats en tijd.
Het viel niet tegen.
De hoofdpersoon heeft een zeldzame pigmentziekte die ervoor zorgt dat hij eigenlijk alleen 's nachts buiten kan zijn. Het boek speelt zich in zijn geheel af in 2 nachten en is spannend, met vlagen humoristisch en in elk geval prettig geschreven. Het is verder ook zo onrealistisch in de gepresenteerde gevaren, de belangeloosheid van al de hoofdfiguren, de soort van de hoofdfiguren en in de (positieve) afloop, dat het nooit nachtmerrie spannend wordt.
Bepaalde plotaspecten deden me trouwens heel erg denken aan de op moment van lezen heel populaire serie op Netflix: Stranger Things. Ik noem de geheime legerbasis, met rare experimenten, in een verder rustig dorp, ontvoerde kinderen, een machine die toegang geeft tot parallelle werelden, parallel in plaats en tijd.
vrijdag 14 oktober 2016
maandag 10 oktober 2016
684. Twee uur
Journalistiek boek van Ed Caesar (2015, 267 blz.) over het bereiken van de magische grens van een marathon binnen 2 uur. Ik denk dat ik het nog wel ga meemaken in mijn leven.
Abonneren op:
Posts (Atom)
