252. De burgemeester

Het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum van het Ministerie van Justitie brengt achtmaal per jaar een Justitiële Verkenning uit. In deze boekjes wordt elke keer een thema uitgewerkt dat betrekking heeft op de rechtspleging. Dit nummer ging over De Burgemeester. De profielschets van de Nederlandse burgemeester, de stijlen van lokaal leiderschap die worden gehanteerd, de rol in de beheersing van crises, de redenen waarom ze soms gedwongen vertrekken en de vergelijking met de Vlaamse collega's waren interessant, maar meest interessant waren de twee bijdragen over hoe de groeiende taken en bevoegdheden van de burgemeester op het gebied van de openbare orde en veiligheid te duiden. In het heel kort gaat het om de volgende tegenstelling: moet de burgemeester een handhavende sherrif zijn met bevoegdheden die direct ingrijpen in de persoonlijke levenssfeer van de burgers of toch eerst en vooral een verbindende burgervader en bestuurder die de gemeentelijke organisatie een menselijk gezicht geeft? Mijn mening laat zich waarschijnlijk al raden uit de manier waarop ik de vorige zin geformuleerd heb. Op zijn minst lijkt het me niet mogelijk om deze twee uitersten van knoeten en knuffelen geloofwaardig volcontinu in een persoon samen te brengen. Dit lijkt me trouwens ook een valide argument tegen een samenvoeging van Justitie en BZK in een Ministerie van Veiligheid.