Multatuli's Max Havelaar (1860) is een van de twee boeken die in de 'Canon van de Nederlandse geschiedenis' staan.* Er is dan ook vreselijk veel over geschreven, elke scholier wordt er mee geconfronteerd en er is zelfs een Multatulimuseum. Ik had deze klassieker tot nog toe vermeden, maar ik ben blij nu de hertaalde versie gelezen te hebben: vier sterren.
Voor mij is Batavus Droogstoppel het fraaiste figuur. Deze makelaar in koffie die steeds het adres herhaalt waar hij woont en waar ook zijn kantoor gevestigd is (Lauriergracht 37 - waar tegenwoordig een Thai boxing school gevestigd blijkt), presenteert zich als Godvruchtig, hardwerkend en oprecht, maar uit zijn acties blijkt geregeld het tegendeel. Is het vreemd hem daarmee als karakter geloofwaardiger te vinden dan de do-good Max Havelaar?
* Het andere boek in de Canon is de Bijbel.
zondag 14 maart 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten