In de derde bijeenkomst van de USBoekenclub (13 september 2013) is
Wachten op de barbaren van Nobelprijswinnaar
J.M. Coetzee (1980, 242 pagina's) besproken. Alle vijf aanwezigen waren enthousiast over de diepe boodschap en compacte stijl. Het boek leende zich ook goed voor het loskrijgen van verhalen over hoe wij zelf aankijken tegen zaken als verantwoordelijkheid, persoonlijke ontwikkeling en vergankelijkheid.
De plot is te lezen achter de eerste link in dit bericht. Wat opviel was dat er weer behoorlijk wat - zoals kennelijk nodig voor echte literatuur - viezigheid voorbijkwam; en dan heb ik het zowel over poep en plas, als over vieze geilheid van een oude man en expliciet beschreven martelingen. Volgende keer Henry Miller, De kreeftkeerskring. Naar verluidt erotisch.
De barbaar, dat is de ander.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten