355. Doe-het-zelf rechtspraak: steun voor eigenrichting

Deze uitgave van de Raad voor de rechtspraak (Rechtstreeks 2011, nr. 2, 56 pagina's) bespreekt kort de promotie van Nicole Haas (1981) en een vervolgonderzoekje dat ze voor de Raad heeft gedaan. De conclusies zijn de volgende. Eigenrichting - het buiten het optreden van de overheid om zelf bestraffend afhandelen van een strafrechtelijke kwestie - en de steun daarvoor, is niet slechts - zoals blijkbaar veel gedacht wordt - een teken van weinig vertrouwen in het strafrechtsysteem, maar is ook afhankelijk van specifieke kenmerken van de eigenrichting. Eigenrichting als fenomeen wordt door de meerderheid afgekeurd. Maar niet zonder meer. Het gaat voor het publiek ook om de algemene bezorgdheid om criminaliteit (hoe meer gevoel dat de criminaliteit stijgt, hoe meer geneigd eigenrichting te steunen), de ernst van het vergrijp waarop eigenrichting volgt (een klemrijden van iemand is wat anders dan een kind misbruiken) en de reactie die de (vermeende) dader van de overheid heeft gekregen (wel of geen straf). Weinig schokkende resultaten dunkt me; logisch dat mensen kijken naar het geheel van de aanleiding van de kwestie, de formele reactie van de overheid en de wijze waarop de eigenrichting plaatsvindt.