- de gevolgen van visualisering voor waarheidsvinding in strafzaken, inclusief de vraag of hiermee de processuele gelijkheid in het geding komt omdat niet beide procespartijen over dezelfde middelen beschikken (waarom wordt anno 2011 in de rechtszaal nog zo weinig gebruikt gemaakt van anders dan gesproken woord?);
- visuele technieken voor onderzoek op de plaats delict (denk CSI, Bones, NCIS, Hawaii Five-O, en alle andere onrealistische Amerikaanse series die Nederlandse scholieren de criminologie-opleiding introkken);
- telehoren / videoconferencing (in 2000 in Nederland geïntroduceerd, maar zeer spaarzaam ingezet);
- hoe beeltenissen op een andere manier betekenis geven dan woorden alleen kunnen doen, hoe combi's een geheel nieuwe betekenis kunnen genereren en het probleem van 'naïef realisme' (misschien nog wel het interessantst omdat de bijdrage hierover meer gaat over ideeën dan over een praktijkbeschrijving);
- camera's in de rechtszaal (bespreking resultaten commissie-Van Rooy na het proces Wilders).
"Juristen denken weleens dat denken in woorden de enige vorm van denken is."
"In uitzonderingssituaties wordt de ware aard van de routine zichtbaar."
"The medium is the message? Het is geen virtuele realiteit waarin we leven, maar eerder een reële virtualiteit."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten